บทที่ 52

อย่าสัญญาพร่ำเพรื่อ

นิน่ารู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เธอชอบทุกอย่างที่คุณลุงสุดหล่อทำให้เธอ "แต่หนูไม่รังเกียจจริงๆ นะคะ"

กรณ์พูดปลอบใจ "นิน่าเด็กดี เดี๋ยวลุงจะรับผิดชอบสางผมให้ แล้วให้คุณแม่เป็นคนมัดนะ รอให้ลุงฝึกจนเก่งเมื่อไหร่ ค่อยมัดให้หนู ตกลงไหม"

นิน่าพยักหน้าอย่างดีใจ "ตกลงค่ะ งั้นคุณลุงสุดหล่อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ